سرقت ادبی چیست؟ محققان مدتهاست که نگران سرقت ادبی هستند. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
در مقالات علمی چندین نوع سرقت ادبی وجود دارد
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. انواع مختلفی از سرقت ادبی در تحقیقات علمی یافت می شود، از جمله:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. جدیترین نوع سرقت ادبی میتواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازاتهای قانونی شود.
راههای مختلفی میتواند منجر به سرقت ادبی مستقیم شود، از جمله کپی کردن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن از اثر دیگری، یا کپی کردن از یک مقاله منتشر نشده. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق میافتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی است و میتواند منجر به رد مقاله شما شود.
سرقت ادبی زمانی رخ میدهد که شما نسخهای را ارسال میکنید که قبلاً منتشر شده است، نسخهای را ارسال میکنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخهای را ارسال میکنید که شامل دادهها یا یافتههای مشابه کار قبلی شما باشد. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
اصطلاح Paraphrasing Plagiarism به عمل برداشتن کار شخص دیگری اشاره دارد که فقط کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد. اگرچه اثر متفاوت به نظر می رسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
یک محقق باید به درستی به همه منابع اعتبار دهد و هنگام ایجاد یک سند جدید از کلمات خود استفاده کند. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
در مقالات علمی سرقت ادبی پیامدهای منفی دارد
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. رد نسخ خطی علاوه بر از دست دادن بودجه و منابع، میتواند بر توانایی پژوهشگران برای ادامه تحقیقات تأثیر بگذارد.
لطمه زدن به شهرت
شهرت دانشمندان می تواند توسط سرقت علمی به شدت آسیب ببیند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. آسیب به شهرت همچنین می تواند چشم انداز شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دوی آنها مواجه شود، در صورتی که مجرم شناخته شود. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. محققین سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد کیفری قرار گیرند.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. وقوع این اتفاق برای یک محقق می تواند برای آینده شغلی آنها مخرب باشد. مدارکی که لغو می شوند ممکن است فرصت های شغلی آینده را کاهش دهند و منجر به از دست دادن شغل شوند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت ادبی به عنوان یک موضوع جهانی از توجه ایران مستثنی نیست. تعدادی از اقدامات ایران در چند سال گذشته برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. محکومیت سرقت ادبی در ایران میتواند منجر به مجازات شدید کسانی شود که مجرم شناخته شوند.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. به منظور اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
جرایم تحصیلی مانند سرقت ادبی در ایران جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شوند و پژوهشگران در صورت مجرم شناخته شدن مشمول مجازات های شدید می شوند. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که به سرقت ادبی متهم شده اند از انجام تحقیقات معلق شوند. در نتیجه، آنها ممکن است نتوانند به بودجه و منابع دسترسی داشته باشند.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. می تواند بر روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. اگر مرتکب سرقت ادبی شوید، ممکن است مبلغ معینی جریمه شوید.
پیامدهای قانونی
محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورتی که توسط قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است با جریمه نقدی و حبس مجازات شوند.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. MSRT یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) ایجاد کرده است که بر اخلاق تحقیق نظارت دارد و یکپارچگی در تحقیق را تضمین می کند. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعملهای تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش میدهد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیتههای اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. کمیته اخلاق پژوهشی به محققان پشتیبانی و آموزش میدهد و تضمین میکند که تمام تحقیقات در مؤسسه در چارچوب دستورالعملهای اخلاقی باقی بماند.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد میشود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته میکند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. گزارش سرقت علمی اینترنتی توسط این ابزار و همچنین بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد میشود. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد میشود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته میکند. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker وجود دارد که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان از DupliChecker استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
تشخیص سرقت ادبی با بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده توسط داوران مجلات علمی است. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. از طریق بررسی دقیق دستنوشته، داوران میتوانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
استفاده از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی است. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان مشابهت نسخه خطی را با قطعات منتشر شده مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می شوند. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
بررسیکنندگان همچنین تأیید میکنند که منابع ذکر شده در دستنوشته دقیقاً ذکر شدهاند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعملها و بهترین شیوههای خاص پیروی کنند. برای جلوگیری از سرقت علمی در تحقیقات علمی، مراحل زیر را دنبال کنید:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
علم برای جلوگیری از سرقت ادبی بر استناد صحیح تکیه می کند. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. منابع در مقاله باید بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی نویسنده، به ترتیب استفاده، فهرست شوند.
محققان در تحقیقات خود از سبک های استنادی APA، MLA و شیکاگو استفاده می کنند. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی مواردی از سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
با بازنویسی، ایده ها و کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. درک قوانین کپی رایت در کشوری که تحقیق را منتشر می کند برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. برخی از آثار یا فرمها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، با استفاده از کلمات خود می توان از سرقت ادبی جلوگیری کرد. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. لازم است که در اطراف نقل قول های مستقیم علامت نقل قول قرار داده شود تا نویسنده اصلی بتواند به درستی اعتبار داشته باشد. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
ضروری است که مقالات علمی سوابق دقیق منابع را حفظ کنند. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله اطمینان حاصل کنند که کار آنها به درستی اعتبار همه منابع را دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. همچنین باید دستنوشته خود را برای اشتباهات املایی و گرامری تصحیح کنید. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقلقولهای مناسب، استفاده از برنامههای سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع از جمله ابزارهایی هستند که توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از مطابقت نسخه خطی با استانداردهای یکپارچگی علمی استفاده می شود.
به طور کلی، محققان باید اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی را رعایت می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.